Kouder De zon kruipt op ellebogen door de wolken Haar ochtendlicht door wat mist verzwakt Soms plaagt het lage licht mijn ogen Als de nevel even is weggezakt Mezen vliegen af en aan op t huisje Onlangs op t balkon voor t raam gezet Met argusogen door de hond bekeken Vanaf de bank of vanuit het bed Voor de duiven heeft ze geen tolerantie Worden met veel misbaar verjaagd De mezen krijgen meestal wel clementie Het is maar net hoe het haar behaagt Ik hou van de kou, de sneeuw, de winter De korte dagen en de kachel aan Kaarsen al bij het avondeten ontstoken Of om met de hond door de sneeuw te gaan Wel laat de kou steeds meer zijn sporen na Op heup, de knieën en de rug Begint alles steeds meer te kraken Kan niet alles meer even vlug Maar met een slapende hond op schoot En als stads-fat genietend van de mezen Koester ik het simpele geluk rond mij En hebben de duiven ook even niets te vrezen