zwart wit met een smosje vergeef mij als ik je heb pijn gedaan 't ligt niet in mijn aard voorwaar ik zou je liever wilen redden je leven wi Ilen rekken maar 't moet, ik voell het aan ;ijn water spijt is iets voor later mijn .es zal je slagader raken je bloed spat op mijn kaken ik vang het op, 't voelt warm het stoomt over mijn arm kan het niet helpen ik moet het stelpen al wat ik vind en mij wat lijkt duw ik erbij' tis of je wijkt 't was dodelijk, maar geeft mij vreugd net als gestolen appels in mijn jeugd moeder kon ze lekker stoven zo ben ik blijven roven mijn hang naar bloed en appels stelen maakt mij geliefd bij velen zij komen allen in een roes bij het eten van pens met appelmoes ela