sneeuw witte vleugels vouwen langzaam open ontwaakt uit een nieuw geboren morgen in jouw emoties bloeit vertedering om heel even het hart te raken stilte is voelbaar verder dan de schaduw reikt in een oogopslag kan je de reis van verinnelijking voelen schrijf me de woorden breekbar zijn doorkrast in het pas ontwakende beeld tot meer te voelen blijft liefde leven tekent licht en schaduw bloei steeds opnieuw terug bij elkaar