Sinds januari van 2016 woon ik op mezelf.
Het is een goede stap geweest:
Als ik nu naar mezelf kijk anno juni 2016
en hoe ik een jaar, twee jaar, drie jaar
geleden was, weet ik dat ik van heel ver
ben gekomen en dat ik flinke stappen heb
gezet zeker nog dit laatste half jaar.
Door pijn, verdriet, angst, verlies van
2013 ben ik veel kwijtgeraakt maar
ben er ook ouder en vooral wijzer door
geworden en heb me uit het diepe dal
terug op de berg naar boven weten te
brengen.
Daardoor kan ik zeggen dat ik blij
ben met alle kleine positieve dingen
in mijn leven: Dat ik blij ben met
familie en vrienden die ik heb,
met mijn huisje maar vooral dat ik trots ben
blij ben met mezelf. En dat is grote winst.
Dus Lieve freaks ook al is het leven en liefde
soms naar, geef niet op, inzet wordt altijd
beloond ook al duurt het soms even maar
vertrouw erop dat het goed komt.
Die gedachte houdt mij tenminste altijd op de been.
Dat wilde ik met jullie delen