Geduldig papier In gedachten verzonken sleept mijn pen elk woord door het verleden over het schuchtere kind dat ik was en ben en blijven zal hoe een last in stilte verwerkt uitbundigheid beperkt zoals het spreken in het openbaar besef ik hoe fijn het is om het geduld van papier te omhelzen gevoelens te uiten, veilig op te schrijven zoals hier wat de mond niet zeggen kan daarom zal ik het stille kind blijven dat ik was en ben en blijven zal tot ‘Hein’ voorgoed mijn mond heeft gesnoerd * Anneke