Gedaan...
Onze brief is geschreven
het laatste puntje op het blad
warme, stille liefde verdreven
dat wat ik samen met jou had.
Zachte zoetheid is verdwenen
als blinde verliefdheid overschiet,
ik zou wel willen wenen
maar natte tranen heb ik niet.
Glinsterende beken van intens genot
maken plaats voor droog verdriet
Vlindertjes in mij worden zot
als ik van de gedachte geniet
dat alles ooit weer beter wordt
een nieuw begin zich openbaart
mijn 'alles' niet ineen stort
een liefde mij vrijwaart
van al wat ooit nog slechter kon
mijn kleine alles veranderde in
een grote, stille niets; zonder zon
ben ik nu veel te min?
Alles wat ik voordien had
weggekropen in het ruwe puin
waar ik bovenop zat
gisteren in de tuin.
Piekerend of ik het was
die alles deed foutlopen
nu is er alleen nog puin en as
je was tegen mij gewoon niet open.
Ooit zal ik lachen om deze verbintenis....