.....................***.....................
De mooiste herinneringen,
gevangen in zijn gedachten,
bedoeld om de eeuwigheid te overleven
en zich nooit over te geven...
De tijd is gekomen,
om te breken met zijn dromen,
even nog wil hij het woord,
voor hij verdwijnt
naar een ander oord...
Even nog wil hij
zijn ware ik laten tonen,
en laten voelen,
hoe het is
om in zijn hart te wonen,
Hij zal er zijn
voor diegene,
die hulp verwachten,
hij zal hen helpen
door de bange nachten.
Hij zal het verleden
verbranden,
moe om steeds
in de diepte te belanden...
Hij zal zijn hart sluiten,
en houdt de gevoelens binnen,
die komen niet meer naar buiten.
Hij zal niet meer huilen,
of zich bang achter
leugens verschuilen.
Hij zal terug lachen
naar de zon,
maar hij weet dat,
het nooit zal zijn
zoals het ooit begon.
Even nog neemt hij
zijn verlangen vast,
en laat het dan los,
even rolt er een traan,
hij veegt ze weg,
om zonder verdriet
weer verder te gaan...
De tijd is nu daar,
en hij maakt zich klaar,
voor een lange reis
naar het eeuwige paradijs...
De mooiste herinneringen,
gevangen in zijn gedachten,
bedoeld om de eeuwigheid te overleven
en zich nooit over te geven...
........................***..........................
*** Ik neem nu afscheid
van het leven als dichter,
maar ooit kom ik weer naar jullie toe,
nu ga ik rusten, want ben veel te moe,
dammage, ik dank je, je was er voor mij,
maar voor mij is het nu voorbij,
ik zal het niet vergeten,
nooit meer zal ik
zonder die herinneringen leven,
ik dank je... ***