Hart gelach
Hart gelach.
Slapeloos lig ik te woelen
tranen stromen door mijn hart.
Nu ’t huilt kan ik pas voelen
hoe lang en zeer het is verward.
Jaren heeft het moeten zwijgen,
terwijl het zoveel woorden wist,
nooit meer heeft het kunnen krijgen
wat mijn geest aan liefde mist.
Nu gaan de tranen langzaam drogen,
maar gaat de wond ooit wel weer dicht?
Al die jaren, verscheurd, vervlogen,
een tijdloos zoeken naar het licht.
Misschien niet zinloos, wel zonder rede,
gaf ’t niets of niemand kans
verder te komen dan licht van zeden,
donker gekleurd, een blaren krans.
Nu het eind’lijk door wil groeien
stuit het weerom op mijn geest,
die zijn tijd zat te verknoeien,
een mooie toekomst is ’t niet geweest.
Het kijkt nog om, is er niet klaar voor,
terwijl het eigenlijk heel goed weet
dat dit de tijd is, maar juist daardoor
mijn gewonde hart weer open reet.
Slapeloos lig ik te woelen
tranen stromen door mijn hart.
Nu ’t huilt kan ik pas voelen
hoe lang en zeer het is verward.
Jaren heeft het moeten zwijgen,
terwijl het zoveel woorden wist,
nooit meer heeft het kunnen krijgen
wat mijn geest aan liefde mist.
Nu gaan de tranen langzaam drogen,
maar gaat de wond ooit wel weer dicht?
Al die jaren, verscheurd, vervlogen,
een tijdloos zoeken naar het licht.
Misschien niet zinloos, wel zonder rede,
gaf ’t niets of niemand kans
verder te komen dan licht van zeden,
donker gekleurd, een blaren krans.
Nu het eind’lijk door wil groeien
stuit het weerom op mijn geest,
die zijn tijd zat te verknoeien,
een mooie toekomst is ’t niet geweest.
Het kijkt nog om, is er niet klaar voor,
terwijl het eigenlijk heel goed weet
dat dit de tijd is, maar juist daardoor
mijn gewonde hart weer open reet.
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Woensdag, december 11, 2002 13:50 |
| je schrijft héél mooi.......ook dit is een parel.... | |
| Iejoor: | Zaterdag, december 07, 2002 19:35 |
| Verdriet slijt, gemis blijft...weet dat zo te plaatsen, dat je ermee kan omgaan... Ik duim voor je, Liefs Chiara. |
|
| margot: | Zaterdag, december 07, 2002 13:22 |
| doorgroeien Theo doorgroeien aangrijpelijk mooi liefs,margot |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Theo Viset | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2002 | ||
| Thema's: | ||