Slapende gedachten
Ik lig in mijn bed
En luister naar de regen
Ik kan weer niet slapen
Ik durf me amper te bewegen
Ik denk na over van alles
Over werk, liefde en geluk
Ik ben bang voor veranderingen
Straks maak ik iets goeds stuk
Veel vragen komen op
Maar niemand geeft mij antwoord
Of zit het antwoord diep van binnen?
Of heeft niemand me gehoord?
Een vrouw met een eigen leven
Strevend naar haar doel
Moet ik nog harder vechten
En luisteren naar mijn gevoel
Ik ben bang hard te vallen
Om vervolgens niet meer op te staan
En alsof er niets gebeurd is
Moet ik gewoon maar weer verder gaan
Het leven is een mysterie
Je bent nooit uitgeleerd
Ik moet risicos durven nemen
Anders gaat het bij voorbaat verkeerd
Maar eerst proberen te slapen
Ik verlang zo naar dromenland
Helaas heb ik zulke dingen
Nu eenmaal niet zelf in de hand
Elizabethh: | Woensdag, januari 26, 2005 12:59 |
Jammer dat je niet meer schrijft, hoop dat we weer iets van je mogen horen. liefs Elizabethh |
|
Roxette: | Woensdag, januari 29, 2003 12:07 |
Heel mooi gedicht met een prachtige titel... durf...en wees trots op jezelf! Rox |
|
Di Angeli: | Woensdag, januari 29, 2003 11:31 |
Ik kan me goed inleven in je gedicht, het is heel herkenbaar en duidelijk. Het maakt het gedicht daardoor ook ontzettend mooi. |
|
Huting: | Woensdag, januari 29, 2003 07:32 |
O, wat is dit herkenbaar.... Ik zou het zelf kunnen zijn, maar dan jaren geleden.... Dit ligt nu ver achter me, dus ook voor jou is er hoop, jij beslist over jouw leven... Liefs, Doortje |
|