U BENT GOED?
Er knaptte iets in me toen je het zei.
Het is moeilijk te geloven.
Waarom God,waarom moet hij nu leven met pijn?
Waarom heeft hij deze verschrikkelijke ziekte gekregen?
Hij ligt daar maar in het ziekenhuis,in een kamer vol stilte,wirwar van draadjes en buisjes.
Begrijp dan toch dit is z'n thuis niet.
Hij hoort te schijnen,dansen en te lachen,maar dat gebeurt nooit meer.
Want U heeft het al beslist.
Ik kan niet toezien hoe hij langzaam ligt te krimperen,z'n lijf vol met morfine en andere troep.
Wat moet ik nou van U denken?
U bent goed?