Toe laat me nog eenmaal haar aanraken
daar waar ze mij het liefst verwacht
ja ze is zo bijzonder en lief
de pijn dringt diep in me hart wanneer
ik haar zo wezenloos zie staren
naar het grasperk achter het huis
Ze lacht en springt niet meer
wat ze vroeger zo vaak deed
is het misschien toch de scheiding van
haar ouders dat haar blijheid verbergt
Toe laat me nog eenmaal haar aanraken
op het plekje waar ze het liefste wilt
och haar ogen zullen altijd liefde spiegelen
ook al staan ze wel eens dof
Zoals die dag dat haar vingers voorzichtig
de mijne omklemde we tuurde naar de witte wolken
die zich boven de molen bevonden
wat was ze toen toch mooi eigenlijk
nog veel mooier dan pas gevallen sneeuw
of beter nog als het verfijnste geslepen diamant
Toe laat me nog eenmaal haar aanraken
daar waar ze mij het liefst verwacht
ze is zo aardig zo teder
ach je zou haar eens moeten ontmoeten
Een prachtig schilderij dat aan ieder muur
zou moeten hangen heel of al voor
een gedeelte afgdebrokkeld wie weet
houd dan ooit de haat of oorlog eens op
maar dat zal altijd wel een droom van
een droom blijven
michris: | Maandag, mei 19, 2003 00:59 |
we weten het jiet Wijnand, er zijn zoveel vragen, die jou, ons, bezighouden kregen we maar een antwoord... michris |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 19 mei 2003 | ||
Thema's: |