Vroeger waaren we altijd bij elkaar,
maar op een dag deed je raar.
Je zat niet meer bij mij,
je liep gewoon voorbij.
Wat had ik verkeerd gedaan,
waarom keek je mij zo raar aan?
als ik iets aan je vroeg antwoorde je heel kort,
maar de laatste keer zei je:
het is beter dat onze vriendschap hier stopt.
Ik kan er niet meer tegen,
ik mis je echt in mijn leven.
Ik ga nu veel om met een meisje dat ook een toffe is,
maar dat wil niet zeggen dat ik kim niet mis.
Ik mis haar maar zei mij niet
vandaar mijn verdriet...
Nu schiet mij iets te binnen
als ze me zomaar laat vallen
waaren we dan wel echte vriendinnen????