Regen
De regendruppels rollen van het raam,
de hemel voelt zo zwaar,
over mijn wang loopt een grote traan,
ik voel me nog zo zwak,
alles in m'n hoofd is door elkaar.
De lucht is één chaos, er is geen kleur,
m'n gedachten zijn donker en grijs,
waar is de sleutel voor die zwaar gesloten deur,
het bloed door m'n hart voelt aan als ijs.
Het getik op m'n ruit,
bepaalt het ritme van m'n tranen,
soms zo snel, zo hard, zo luid,
m'n hart is dan erger dan alle orkanen samen.
Maar 't kan niet eindeloos blijven regenen,
ooit komt er een zonnestraal,
misschien wel een regenboog,
ik weet dus dat ik ooit zal stoppen met wenen,
nooit wil ik dit nog voelen,
die pijn toen ze me bedroog.
Een zon die licht geeft en mij verwarmt,
een grenzeloze blauwe hemel,
ik voel me dan niet langer verlamd,
ik kan terug zingen, fluiten en vliegen als 'n vrije merel.