Kleine kans op groot geluk,
Ik dacht heel even,
dat "wij" een goede combinatie was,
ik hoopte heel even,
we konden elkaar maar pas.
Ik heb genoten van elke minuut bij jou,
maar diep van binnen wist ik dat ik niet van je hou(dt),
al bij de tweede date,
merkte ik dat de chemie het niet goed deed.
Toen kwam ik erachter dat jij,
iets geheim hield voor mij,
iets waarvan jij allang moet hebben geweten,
ik kon het niet meer vergeten.
Die wetenschap, een leugen al bij het begin,
daar kan geen liefde of kracht tegenin,
je bent het aan het ondermijnen,
je maakt dat onze relatie nu al gaat wegkwijnen.
Dit feit, dat kon er niet meer bij, bij mij,
ik zou met die wetenschap niet kunnen leven,
ik zou je dit niet kunnen vergeten,
ik zou het je niet kunnen vergeven.
Ik wil een relatie o zo graag,
ik weet het, ik wil "het" TE graag,
ik ben ongeduldig, wil niet wachten tot morgen,
ontmoet hem het liefst nog vandaag.
Ik weet, ik blijf hier nog wel even,
eens mag ik mijn liefde weggeven,
die ware voor mij,
samen met hem, dan pas ben ik gelukkig, compleet en blij....
Een nieuwe relatie,
die kleine kans op nieuw geluk.
maar o zo vaak,
zo snel weer stuk.