Ik hoor je
Voetstappen weergalmen
door de ijzige stilte
Mijn hoofd wordt donker
en zoekt langzaam een uitweg
langs tranen en diepe krassen
Ik hoor je
Mijn kamerdeur maakt
haar routinegeluid
Zonder gedachten van tijd of ruimte
ik ken het vervolg,
het verhaal zonder einde
Ik hoor je
Je reikt met je handen
waar je hoofd niet voelen kan
Mijn gedachten trekken zich terug
in een illusie vol angst en pijn
Ik ken geen diepte of hemel meer,
enkel nog een eindeloze leegte
Ik hoor je
De slaap verslindt me bodemloos