Wartaal
Ik open mijn ogen
De morgen heeft me weer gewekt
Ik kijk uit over mijn maskers
Kilometers ver heb ik ze uitgestrekt
Ik kies er zorgvuldig één uit
Ik zag degene met een blije lach
Tranen werden vergooid voor wijd open geluk
Hetgeen wat de buitenwereld zag
Niet anders dan normaal
Doe ik de dag rustig open
Zie ik alles in de wereld verschijnen
En helaas ook mijn problemen beginnen weer te lopen
Een mond loopt voorbij
Wazige woorden spreken me aan
Een hoofd ondersteboven
Blijf even raar kijkend staan
Loop rustig slingerend verder
De lach op mijn masker doet de mensen goed
Ze zien de blijdschap van mij afstralen
Ik wetend, dat ik zo verder leven moet
Gierend hoepel ik de straat door
Rollend huppel ik van een dak
Hijgend van innerlijke angst
Pijn die weer een mes door mijn hart stak
Eenmaal binnen op mijn kamer
De duistere stem die weer dingen tegen mij zei
Druk ik het masker ruw van mijn gezicht,
Het word me weer duidelijk waarom ik snij…
Ik voel de schroeiende tranen weer komen
De Pijn, Die ergerlijke Pijn is onthoudbaar van binnen!
Ik praat weer onduidelijk wartaal
Deze woorden worden nooit zinnen!
Dode handen Reiken naar het mes
Om deze innerlijke pijn te laten verdwijnen moet ik weer beginnen …
Keer Op Keer,
Snijden Steeds Weer,
Meer En Meer,
Het Doet Zeer!
Keer Op Keer...