Als ik heel verliefd ben,
of gewoon gelukkig.
Dan schrijf ik niet.
Dan zit ik zo vol woorden,
maar de mooiste volzin
zou mijn gevoelens nog tekort doen.
Misschien ben ik dan ook gewoon sprakeloos.
Ik weet het niet.

Het is raar,
niet onder woorden te kunnen brengen
wat je voelt.
Maar aan de lichtjes in mijn ogen,
in de echtheid van mijn glimlach,
daar kun je het lezen.

Nog nooit heb ik zo genoten
van al die geuren,
van die zon, van heel deze heerlijke dag.
Komt het door jou,
dat het ook weer een beetje lente wordt
in mijzelf?
Hoe kan ik het anders verklaren?
Of hoeft dat helemaal niet,
mag ik er gewoon simpelweg van genieten?
In dat geval, dank je wel.

Ik weet dat jij dit alles niet zo ziet.
Je bent veel nuchterder dan mij.
Het geeft niet
als je dit alles niet begrijpt,
ik wilde het gewoon met je delen.



P.S. Het was echt een heerlijke dag vandaag, vond je niet?