Ik mis je in de auto richting de sneeuw
Ik ben nog maar 1 dag weg maar ’t lijkt wel een eeuw
De zon schijnt door de ramen
In de figuurtjes van de wolken zie ik ons samen
Uren staar ik naar de lucht
En denk aan jou en geef ’n zucht
Wat ik ook zie waar ik ook ben
In elk geluid hoor ik je stem
Nu ben ik ver van je vandaan
En ben zomaar bij je weggegaan
Ik weet het, het is niet voor lang
Maar ook die korte tijd maakt me bang
Nu overnacht ik in ’n hotel
Jij bent nu zo ver weg dat weet ik nu wel
Maar waarom moet dat zo zijn
Die gedachte doet me alleen maar pijn
Het raam staat open en het is koud
Maar denken aan jou is het gene wat me warm houdt
Vlug doe ik m’n ogen dicht
En zie weer jouw gezicht
Tussen koude lakens lig ik hier alleen
Niets bewegend, in gedachten als ’n steen
Gedachtes stromen binnen
Maar ik weet niet waar ik moet beginnen
Langzaam verdwijnt het zicht
En vallen m’n ogen stijf dicht
Ik word wakker en de lucht zo grijs als m’n stoel
’t lijkt wel alsof het weer zich aanpast aan mijn gevoel
dagen gaan zo langzaam als ’n file voorbij
waarom ben je niet dichter bij mij
ik probeer de baas over mijn pijn te zijn
meestal ben ik heel groot, maar nu voel ik me zo klein
denkend kom ik door de dag
de dag dat ik weer in je armen vallen mag