Ik sta hier maar
Te kijken hoe ik jullie allemaal verlies
Terwijl ik me afvraag of ik jullie wel ooit gehad heb?
Zijn jullie wel echte vrienden?
Want daar kan je toch altijd op rekenen.
Alles word donker en tranen die maar niet wille komen.
Ik ben bang... om alleen te zijn
Bang voor de donkere dagen.
En voor de eenzame gedachten.
Soms lijkt het alsof iedereen me anders bekijkt
Net of ik kan wel alles aan.
Maar raad eens... superhelden bestaan niet....
En ik ben er ook geen afstammeling van.
Stemmen die hard woorden zegge
Denken dat ik ze niet horen kan
Maar hey! Dat kan ik wel....
Pech, steek in mijn hart
De vraag is blijf ik alleen achter
En is het mijn eigen schuld?