Liefde is een leugen...
Ik zag het al in je ogen
het deed zo veel pijn
het feit dat samen zijn
nooit echt is geweest
maar allemaal gelogen
Je lippen bewogen snel
de woorden stroomden eruit
maar ik hoorde geen geluid
verdooft van onbegrip
was dit m’n leven wel?
Tranen begonnen te stromen
rozen verwelkten, werden zwart
je liet me achter, verward
dat allemaal om de reden
dat je niet voor je gevoelens uit kon komen…
Reacties op dit gedicht
| Koentje: | Maandag, augustus 16, 2004 16:17 |
| zo jammer dit te moete lezen, maar kop op he meisje, het leven gaat voort en ik weet zeker dat je nog vele mooie momenten zult beleven, dus hoofdje niet laten hangen he, ik wens je heel veel sterkte dikke knuffel Koentje |
|
| Hermans Dirk: | Dinsdag, augustus 10, 2004 21:14 |
| mooi verwoordt en neergezet | |
Over dit gedicht
| Auteur: simone21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||