Mijn lieve hondje,
je was toen zo klein toen ik je kocht en je keek me zo droevig aan,
ik het je toen mee genomen en je bent met mij mee naar huis gegaan.
Gelijk kwam er al veel over je heen want ik had veel relatie problemen en er was een hoop gegil om je heen,
het spijt me dat je dat mee moest maken,
ook al begreep je soms niet waar het om ging jij was de gene die mij even jou schouder aan me gaf je gaf hem even te leen .
Ik heb een hoop tegen je aan gepraat en je heb me heel veel steun gegeven ook al kan je niet praten,
als ik je nodig had om mee te knuffelen of om mee te huilen dan had je dat snel in de gaten.
Altijd kwam je me trooste en liet je me weer lachen en deed je mijn bui weer opklaren,
dank je wel voor al deze gebaren.
Ik weet soms voel je, je alleen omdat ik veel werk en niet zoveel tijd meer heb samen met jou,
maar vergeet nooit at ik wl nog steeds heel veel van je hou.
Je bent nu al 2.5 jaar en groot en sterk aan het worden en kan je goed op je eigen benen staan,
maar toch mag je nooit meer bij me weg gaan.
Dank je wel dat je er voor me was in die moeilijke tijd en er nu nog steeds voor mij bent,
want jij bent en blijft voor mij de enige vent.
liefs je vrouwtje
madeleine1989: | Zaterdag, september 25, 2004 20:20 |
ik had ook een hond, die 2 weken later van me afgepakt omdat me moeder hem niet meer aankon terwijl ik alles voor dat beestje deed. Het deed erg veel pijn om hem te missen maar hij blijft in mijn hart. xxx |
|
Auteur: abby | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 01 september 2004 | ||
Thema's: |