je adert in marmer
je adert in marmer
jouw lijnen verfijnen
is eeuwenoud kunst en
maakt de polijster niet armer
ze breken je leven
uit steen halen kleur
uit je groei en het bloed
dat je eens hebt gegeven
ze schuren je ziel
en lossen emoties
verkwanselen je geest
voor hun eigen negoties
maar ik voel je huid
op de dorische zuil
zie het verloop van je leven
in jou houdt de tijd zich niet schuil
wil melker
08/10/2004
wijnand.: | Vrijdag, oktober 08, 2004 19:17 |
Prachtig stukje dichtkunst | |
Diane: | Vrijdag, oktober 08, 2004 17:16 |
Prachtig gedicht,de emoties marmeren door liefs Diane | |
Godsend: | Vrijdag, oktober 08, 2004 11:20 |
toe maar, wat een dichtkunst! ksta versteld. | |
Jacqueline: | Vrijdag, oktober 08, 2004 10:01 |
Weer heel mooi ,Wil!!!!! | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 08 oktober 2004 | ||
Thema's: |