Wakker worden,
Langzaam strek ik me uit,
Gluur door de kiertjes van mijn ogen,
Ja, vandaag schijnt die zon door mijn ruit.
Wat er ook verder vandaag gebeuren mogen?
Ik realiseer me hoe sterk ik vandaag ben,
Voel me weer heel positief,
Alsof ik weer met open ogen de wereld herken.
Oh, wat heb ik het leven toch lief,
Met dit gevoel stap ik uit mijn bed.
Zet de koffie aan en gooi de deur open.
En het ontbijt, buiten op tafel zet,
En de cavia’s van schrik weglopen.
Alles neem ik eens rustig in me op,
De zon, de geuren de blauwe lucht,
De stilte en de bloemen in de knop.
Observeer de vogels in hun vlucht.
Helemaal alleen geniet ik hiervan,
Hoef niet alles met een ander te delen,
Ik ben blij dat ik dit ook echt kan.
En voel hoe langzaam mijn wonden helen.
Genieten van de stilte en de natuur,
Lekker even helemaal alleen,
Op dit eigenlijk onchristelijke uur,
Want waar ga je op zondag om 6 uur heen?
Nee, het uur doet er echt niet toe,
Het gaat puur om wat ikzelf wil,
En nee ik voel me ook niet moe.
Omdat ik juist geen energie verspil.
Langzaam verschijnt er een wolkje voor de zon,
Oh, ik wou dat iedere dag maar zo begon.
~~Lianne~~