Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Iedereen verliest
zilverwitte haren
dansen
op het ritme
van adem
verbaasde blikken
omhulden zich
bij het zien
van de korte afstand
tussen egale en gegroefde
lippen
de liefde
van een oude
man volstond
niet
grijze haren werden
vervangen
door
krachtig blond
goudkleurig metaal
omsloot haar vinger
bij de oude man
heerste enkel
nog het
stilzwijgen van
zijn hart
vol nostalgie naar
de gegroefde lippen
grijpen huilende ogen
de kille steen
sinistere stilte
maakt zich
alweer meester van
een pijnlijk gemis
wat was
zal nooit meer
zijn
Reacties op dit gedicht
gekkin vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Amira
:
Donderdag, november 04, 2004 14:16
heel erg mooi... pijnlijk zelfs.
Lia
:
Maandag, november 01, 2004 17:10
wat was zal nooit meer zijn.... poetisch hoor... prachtig
Over dit gedicht
Auteur:
gekkin
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
01 november 2004
Thema's:
[Liefde]
[Dood]
[Eenzaamheid]