Vlinders
Ik stond in vuur en vlam
de vlinders hadden het druk
van hem, die van verre kwam
'k stroomde over van geluk.
We gingen samen aan de rol
daarna is hij teruggevlogen
naar de and're kant van de aardbol
onze eega's voor éven bedrogen.
Heb de geëmigreerde landgenoot
jaren in mijn dromen aanbeden
de verwondering was echter groot
bij het weerzien, kortgeleden
de vlammen waren dood
de vlinders overleden.
Zilke: | Vrijdag, november 05, 2004 12:08 |
Mooi! | |
will hanssen: | Donderdag, november 04, 2004 15:22 |
Mooi verwoord Janneke. Zo gaat dat je staat in vuur en vlam voor..een beeld in je gedachten..en bij het weerzien volgt de teleurstelling, heel herkenbaar. Liefs, Will |
|
Jannie Hoogendam: | Donderdag, november 04, 2004 11:51 |
Ik herken dit echt...weg vlinders...hahahha Prachtig gedicht Janneke liefs Jannie |
|
Martine Gieze: | Donderdag, november 04, 2004 07:56 |
hihihi...tja,dat kan gebeuren...zeker eendagsvlinders..;-))) leuk geschreven!! liefs,MART |
|
Lieverdje: | Donderdag, november 04, 2004 07:31 |
Zeer schitterend verwoord! Liefs |
|
Paulina: | Donderdag, november 04, 2004 02:07 |
Heel mooi geschreven.. De liefde kende zijn grenzen..? |
|
Godvader: | Donderdag, november 04, 2004 00:55 |
fantastisch...je valt mooi terug op herhaling... liefs... |
|
Raira: | Donderdag, november 04, 2004 00:35 |
Ik vind het een prachtig gedicht Janneke, jammer van de vlinders....hoewel misschien wel juist niet. liefs knuffel raira |
|
Auteur: Janneke Koster-Baas | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 04 november 2004 | ||
Thema's: |