Voor mijn geliefde Iris.
De sterren kijken op ons neer,
ze schijnen voor ons keer op keer.
Als ze in lichtsterkte zullen zwellen,
en alles over ons kunnen vertellen.
Hebben we in ieder geval,
onze liefde daar in het heelal.
De maan, de maan ziet ons staan,
in zijn schijn kijken we elkaar aan.
De maan kent ons verhaal,
een verhaal van liefde, niet banaal.
Het verhaal van ons twee,
en de maan kijkt met ons mee.
De zon, als die gaat schijnen,
zullen al onze zorgen verdwijnen.
De zon, met zijn warme stralen,
luistert zacht, naar onze verhalen.
De heldere zon, zoveel licht,
schijnt op ons verliefde gezicht.
De zee, als ik die hoor ruizen,
begint het in mijn hart te bruizen.
De hoge golven in de zee,
nemen onze liefde voor altijd mee.
De zee een prachtig gezicht,
met de onderstaande woorden, sluit ik dit gedicht.
Iris, mijn liefde voor jou zal eeuwig zijn.
eeeuwig voor jou,
omdat ik zoveel van je hou.