Uit de gedichtenbundel Aurora's voortgang
AURORA
Aurora schreed blozend binnen,
Haar roze kleed omzwierde haar
En viel in golven stil.
Zefier hield zijn adem in,
Ze was zo puur, zo schoon, zo pril.
Een zucht ontsnapte aan zijn mond,
Beroerde het stille blad,
Euforisch zwol het lied aan
Voor de ochtendstond,
Die in het oosten uit de nevelen trad.
Peter van der Linden: | Maandag, januari 10, 2005 14:23 |
Heel mooi, vooral die ochtenstond uit het oosten. Gebeurt hier ook, maar niet altijd uit de nevelen. Grapje hoor. Een bijzonder mooi gedicht! Ik wens je verder een fijne dag. Peter. |
|
psych: | Maandag, januari 10, 2005 13:21 |
mooi he,,,liefs,,,psych,,, | |
Iljovar: | Maandag, januari 10, 2005 13:19 |
Aurora, de godin van de dageraad. Prachtig, heerlijk om te lezen! Liefs |
|
sunset: | Maandag, januari 10, 2005 12:45 |
Prachtig warm, liefdevol. Liefs / sunset |
|
Raira: | Maandag, januari 10, 2005 12:20 |
een heerlijk liefdevol gedicht ik voel een rust over me komen liefs raira |
|
Martine Gieze: | Maandag, januari 10, 2005 12:08 |
mooi...heel mooi!! liefs,Mart |
|
Auteur: willy Vittali | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 10 januari 2005 | ||
Thema's: |