Wat gisteren als de Hemel aanvoelde,
is vandaag in de Hel getransformeerd.
Geen Ziel
meer te bekennen...
Geen lachspiertje wordt nog verweerd.
Het einde is nabij.
Wat gisteren als de Hemel voor mij was,
voelt vandaag aan als de Hel.
Gisteren,
zo gelukkig...
Niemand kon me raken.
Tot mijn lichaam
op die matras lag
mijn lichaam verwikkeld in 'Jou' laken.
Vandaag,
zo verdrietig...
Iedereen kan mijn hart kraken.
Omdat het tot mij is doorgedrongen
dat ik maar... 'iemand' ben
die nooit verder zal geraken...
Dan dat plaatsje,
die aan zovelen toebehoort.
Wat gisteren als de Hemel voor mij was,
voelt vandaag aan als de Hel.
...Stille Tranen...