Helderheid
Hemelsblauwe luchten,
bomen in de knop.
Frisse luchten snuivend,
wordt 't lichter in de kop.
Voorzichtig balancerend,
tussen zekerheid en schijn,
zal de toekomst leren,
wat voor mij de juiste keuze zal zijn.
Verwardheid jaagt soms door 't bloed.
Daar wil ik graag van af.
Steek vaak mijn kop nog in 't zand.
Te kiezen voor mezelf;
daarvoor ben ik nog te laf.
Maar ik voel dat ik groei,
en er komt een tijd,
dat ik weet wat ik wil,
dat ik weet wat ik zal,
dat ik af ben van onzekerheid.
Reacties op dit gedicht
| Mamke: | Zaterdag, februari 05, 2005 14:46 |
| Bang en onzeker zijn mag best, zolang het maar niet je leven beheerst. En een beetje onzeker zijn houdt je wel alert. En je moet inderdaad wel blijven groeien in je leven, want dat maakt het leven boeiend. En soms heb je tijd nodig om ergens naar toe te groeien. Succes! Groetjes, Mamke |
|
| onebeast: | Zaterdag, februari 05, 2005 14:25 |
| Ik kon het niet beter verwoorden ! | |
| Silmarwen S๙rion: | Zaterdag, februari 05, 2005 12:21 |
| Prachtig geschreven! Die tijd zal zeker komen. Voor mij ook. Succes :) Grtz xxx Evi xxx |
|
| hiljaa: | Zaterdag, februari 05, 2005 10:41 |
| heel herkenbaar!!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: apenootje | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||