Ik droomde eens,
ik was aan het lopen op het gras,
de zon scheen,
de lucht was blauw.
maar hoe langer ik droomde,
hoe grijzer de lucht werd,
de zon verdween,
ik kwam aan een oude put.
in men droom zag ik men ouders,
ze duwden me in die put,
toen gingen ze weg,
en ik bleef alleen achter.
men droom werd een nachtmerrie,
elke dag zakte ik steeds dieper in die put,
elke dag vecht ik om eruit te komen,
maar wacht eens het is geen droom,
het is de realiteit...
*Een gedicht zou je eigenlijk niet mogen uitleggen, maar voor de geen die het niet begrijpen, 1 tip: neem alles niet te letterlijk op*