Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
de lach van morgen
onwerkelijk het bestaan
zag het met bijde ogen
maar liet het gaan
onwerkelijkheid was het leven
nu op de dag van vandaag
nieuwen kleuren gegeven
onmacht al die angsten
was niet sterk
maar meestal het bangste
onnatuurlijk al die pijne
maar vandaag de dag
zijn die langzaam aan het verdwijne
onlogies al die trane van verdriet
nu wetent ze waren nooit de waren¿
dat kan ik nu pas ervaren
onwerkelijk onwerkelijkheid
onmacht onnatuurlijk en onlogies geleeft
veruim ik nu mijn geest
met een teken dat leven heet
Reacties op dit gedicht
mozes vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
fuzzyme
:
Maandag, februari 28, 2005 22:07
...mooooi...
weet weinig meer te zeggen
kus!
Over dit gedicht
Auteur:
mozes
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
28 februari 2005
Thema's:
[Leven]
[Verandering]
[IK]