rotsen
de wind waait om de rotsen
een bloem verliest zijn knop
sta boven op de rotsen
helemaal op de top
zwaai met mijn handen
schreeuw het uit
ik hoor alleen de echo
met mijn stem geluid
haal opgelucht adem
voel me weer fijn
wat was dat heerlijk
om op die rotsen te zijn
een bloem verliest zijn knop
sta boven op de rotsen
helemaal op de top
zwaai met mijn handen
schreeuw het uit
ik hoor alleen de echo
met mijn stem geluid
haal opgelucht adem
voel me weer fijn
wat was dat heerlijk
om op die rotsen te zijn
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: hendreetje | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||