ik zag je soms als nieuwe kleur
weer beleefde ik de zomer
het zonnen op een ochtendbloem
het soezen in de middag en de
avondvlucht beginnen met een zoen
ik zag je soms als nieuwe kleur
in de wei die ik wilde strelen
het spelen met de wind en
jouw gedol ging nooit vervelen
je vleugels wiekten grijs
als luchten donker vlogen
ik gaf mijn liefde aan je prijs
het paradijs kwam je voor ogen
je was een vrucht die in
mijn hand niet meer zou rijpen
er was te weinig tijd voor ons
om elkaar volledig te begrijpen
wil melker
08/06/2005
Niniki: | Woensdag, juni 08, 2005 22:14 |
Mooi maar ook verdriet. vooral de laatste strofe vind ik erg mooi Wil. knuffie Niniki |
|
psych: | Woensdag, juni 08, 2005 22:05 |
weer gretig gelezen Wil,mooi gedicht,liefs,, | |
Mathilde: | Woensdag, juni 08, 2005 20:42 |
klinkt wat melancholiek... als altijd met plezier gelezen! liefs, mathilde |
|
Lia : | Woensdag, juni 08, 2005 20:15 |
vol verlangen.. voelbaar verwoord.. knuf,Lia | |
sunset: | Woensdag, juni 08, 2005 19:51 |
Warm en toch met een zweem van teleurstelling verwoord. En zoals steeds door mij heel graag gelezen. Liefs / sunset |
|
Klaes: | Woensdag, juni 08, 2005 13:57 |
mooi lentegevoel, Groet/Klaes |
|
hiljaa: | Woensdag, juni 08, 2005 13:48 |
tijd is er altijd te kort!!!! een nieuwe kleur tint van blauw ????????, knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 08 juni 2005 | ||
Thema's: |