Reis
0 km. De ochtendkou in onze botten.
Wat we meenemen is zo klein als twee koffers,
wat we achterlaten zo groot als twee levens.
Een volle tank, sigaretten, Charlie Parker en wij:
daarmee zou het moeten het lukken.
150 km. Wetend hoe jij op je mooist het vuur
in onze sigaretten zuigt, je mond getuit,
probeer ik gefrustreerd de ruitenwisser, die
tegen beter weten in door een muur van regen bijt
in de maat van cool blues te dwingen.
342 km. Zouden ze het al weten? Vraag je,
terwijl de damp die opstijgt vanuit het asfalt
van het parkeerterrein zich vermengt met die van
onze koffie: benzine, urine, cafeïne,
geuren die je van reis doordringen.
968 km. De plaats van bestemming is bereikt,
de remmen zetten iedere beweging stil.
De aarde stopt met draaien en onze wagen,
die steeds het enige vaste punt in het heelal was,
heeft van afstand geen enkel benul.