Niets dan gegrom kwam er uit mij
Niets dan bitterheid en nijd
Mijn ouders niet meer aan mijn kant
Zelfs m’n hond kwam voor mij niet uit zn mand
Daar stonden ze dan zij aan zij
te kijken naar mijn huilpartij
Ze lachten en ze zeiden maar
is dit nou echt jou zwakke snaar?
Jij krijgt geen eten en geen wijn
en moet jij niet in je bedje zijn?
‘Hou nou eens op’ zei ik heel hard,
ik ben nu wel genoeg gesard
Ik kreeg geen vat, wat ik ook deed
Ik voelde dat ik verder gleed
Steeds dieper, in een diep zwart gat
Een droom dat is wat dit alles was
(Gelukkig)
Auteur: Cest moi: Bob | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 23 juni 2005 | ||
Thema's: |