zat mensen om me heen.
en toch zo verdomd alleen.
zat mensen die me proberen te beschermen.
en toch zo bang.
bang voel ik me al zo lang.
bang voor mezelf.
en niet voor jou.
bang voor de drang.
bang voor te zwak zijn.
bang voor het niet winnen van deze strijd.
bang dat je nu niet naast me staat.
dat je me nu verlaat.
bang voor wat geweest is en wat nog komen zal.
en boos..
boos omdat ik die spiegel gebroken heb net als mijn belofte aan jou.
en misschien laat je me niet staan in deze kou.
maar tpch moet ik mezelf weer straffen.
en dat doet jou dan nog meer pijn.
maar het voelt zo... fijn vertrouwt zo verschrikkelijk koud.
koud van binnen.
maar zonder jullie 2 kan ik niet winnen.
misschien verdien ik jullie niet.
maar ik weet dat 1 van jullie me wil helpen als ik de tranen in haar ogen ziet..
ruzie met hem.
belofte gebroken bij haar.
zij blijft me steunen hij vergeet me maar..