Zondagavond:
de buikpijn begon al
m'n leerstof spookt door m'n hoofd
Ik kruip in men bed, maar nog steeds hoor ik m'n leerstof.
Maandagmorgen:
een uurtje vroeger opgestaan
het leren ging goed
Nog snel een 'succes' van men zus en dar vertrok ik..
Op school kom ik aan, niemand kende het..
Voor mij ligt het examen, een bundel die ik liever niet open sla.
Toch moet het...
Maar na een uurtje moet ik gaan
Ik loop met een gerust hart de trappen af.
Maar eenmaal ik de opdrachten zie,
kruip ik in elkaar...
niets wist ik, maar toch heb ik geprobeerd.
Slecht is het gegaan, slecht, slecht...
Een mondeling examen?
Waarom nodig? Al dat gedoe rond een mondeling examen, ik hou er niet van... Helemaal niet!