Op maandag,
uitgerust en wel komt ze eraan met een grote lach.
Ze flirt met 'mijn vriend',
waar heb ik dat aan verdient?
Je pakt hem van me af, ik wo dat hij dat ook eens zag,
Maar.... er gebeurt niets, ik ben alweer op weg naar Dindag,
Ik kom op school, ik zie je meteen staan,
Ik loop naar je toe, maar daar staat ze weer, zo dicht mogelijk tegen je aan.
Ik word verdrietig, en draai me om en loop weg.
Heel de dag door, je bent niet bij hem weg te slaan.
Ik voel me zo alleen, het lijkt wel alsof hij me niet meer ziet staan.
De woensdag, weer precies hetzelfde als de vorige dag,
Jij, weer bij hem, ja jij , met je hoerig gedrag,
Op donderdag, hij gaf me een zoen,
Maar... shit het voelde niet meer zoals toen.
Deze dag gaf hij wat meer aandacht aan mij,
Weet je waarom? zij was eerder van school vrij.
De vrijdag volgt,weer hetzelfde gezeik,
Ze staat bij hem, binnen handbereik.
Ik kan er niets aan doen, praten helpt niet,
Het geeft niet hoor, laat mij maar aleen met mijn verdriet.
Het maakt me niethoor, ga je gang, 't kan me niet schelen.
Laat mij maar, men leven is nutteloos, laat me maar staan, zoals zovelen