!!??!!
Met een trots, fier uitroepteken
heb ik lang in Hem geloofd.
Onverstoorbaar,
Soms zelfs hoorbaar.
Maar nu spookt het in mijn hoofd.
Zekerheid maakt plaats voor twijfel,
uitroeptekens vallen om,
staan als vraagtekens zo krom.
Geef me klaarheid
in de waarheid.
Mijn hart wil niet bij U vandaan.
Laat vertrouwend,
op U bouwend,
vraagtekens weer rechtop gaan staan.
Fy SiK
heb ik lang in Hem geloofd.
Onverstoorbaar,
Soms zelfs hoorbaar.
Maar nu spookt het in mijn hoofd.
Zekerheid maakt plaats voor twijfel,
uitroeptekens vallen om,
staan als vraagtekens zo krom.
Geef me klaarheid
in de waarheid.
Mijn hart wil niet bij U vandaan.
Laat vertrouwend,
op U bouwend,
vraagtekens weer rechtop gaan staan.
Fy SiK
Reacties op dit gedicht
| mamalou: | Zondag, november 11, 2001 20:12 |
| wie kent niet deze twijfel als je in mijn situatie zit? laten we hopen dat Hij mij op tijd bereikt... |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, november 10, 2001 23:32 |
| Je gedicht past goed bij het Woord, dat levend wordt als je het leest of zelfs uitspreekt. Dat kun je doen in hoop, geloof of liefde. Geloof is niet zozeer een zekerheid, maar een aanvoelen van zoiets als een aanwezigheid, een gerichtheid in je geest, een als het ware in gesprek zijn soms. Hoop is dan het verlangen daarnaar, want geloven is niet zo zeker, en liefde de instelling waarmee je vervolgens de wereld tegemoet treedt. Misschien ga j |
|
| puppy: | Donderdag, november 08, 2001 02:36 |
| prachtige vergelijking die je maakt, wauw!!!knap geschreven en zo veel te herkenbaar... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Fy SiK | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2001 | ||
| Thema's: | ||