ik was zo gek op je,
ik met mijn grote kwek!
wat was ik aant denken?
dat ik aan iedereen liefde kon schenken?
ik heb je pijn gedaan,
maar je moet doorgaan!
zou je nog vrienden willen zijn?
want die ruzie vind ik echt niet fijn!
ik weet het is raar,
het was zo onvoorspelbaar.
mijn gedachten zeiden dat ik bij jou moest blijven,
maar mijn hart zei dat ik bij iemand anders hoorde.
ik was zo in de war,
het was zo bizar!
maar heb goed nagedacht,
en toen was het daar die dag en vanaf toen was mijn taak volbracht!
ik zal je tijd geven,
soms komen die herineringen nog,heel even.
dit is het einde van het gedicht,
maar ik hoop niet van je gezicht!