Stilte
Als ik 's morgens mijn ogen open doe, voel ik me al meteen niet fijn
Bang voor wat gaat komen en een hart vol van alleen maar pijn
Weer ligt er een nieuwe, lange dag in het verschiet
En hoe ik die weer moet doorkomen, ik weet het niet
Elf jaar lang, maakte jij deel uit van mijn leven
Alles is nu veranderd, niets is meer hetzelfde gebleven
In jou vond ik alles, een doel, geborgenheid, liefde en geluk
Dat alles was in een klap weg, dat is nu allemaal stuk
Iedereen roept maar, het komt wel goed en ga door
Goed bedoeld allemaal, maar voor wie en waarvoor?
Tranen stromen, vormen een waterval op mijn wang
Acht jaar geleden, het lijkt alweer zo ontzettend lang
Nergens iemand hebben die echt van me houd en om me geeft
Niemand die het leven echt waard maakt te worden geleefd
Natuurlijk heb ik een prachtige dochter, waar ik ontzettend veel van houd
Maar mijn liefde voor haar, is niet te vergelijken met mijn liefde voor jou
En het zal best dat het moet slijten en dat wonden moeten helen met de tijd
Maar het gemis, verdriet en een litteken zullen altijd blijven, dat is een feit
Ik kan namelijk maar een keer mijn hart, mijn ziel en mijn alles vergeven
En dat heb ik gedaan, aan de liefde van mijn leven
Want al twijfel ik nu overal aan, een ding is wel zeker voor mij
Die liefde van mijn leven..........dat was en blijf jij!