zingende golven
Zingende Golven
Het strand lijkt
van gouden weemoed vervuld
als de wind zijn lied fluit
wij staren roerloos
over zingende golven
luisteren naar verloren stemmen
voelen de zachte schemer
als warme gloed
als een witte ridder
prijkt de ivoren maan
in het avondblauw,
zij geeft ons de adem
en de droom voor morgen.
Edith Oeyen
Het strand lijkt
van gouden weemoed vervuld
als de wind zijn lied fluit
wij staren roerloos
over zingende golven
luisteren naar verloren stemmen
voelen de zachte schemer
als warme gloed
als een witte ridder
prijkt de ivoren maan
in het avondblauw,
zij geeft ons de adem
en de droom voor morgen.
Edith Oeyen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: edith oeyen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 10 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||