uitvogeling! daar de vriendin van de vlinder
er schuilt een vlinder in jouw hart. de kleuren op je huid,
ze overweldigen de lach en springen van jouw gezicht.
nog net niet zwart genoeg, de duidelijkheid te zwak.
maar stralen doet ze toch -en vrijheid is te zien-
tranen doen te kort aan de vriendschap die jij geeft.
jouw toekomst veromreikend, ook mij verlies je niet
want de wangen van een vlinder, die zijn nimmer nooit te zien.
het blote oog ontwijkt ze, echter, het hart vergeet ze niet.
en mag ik dan tot slot zeggen, deze beelden tellen in meervoud
maar vooral de verhalen die wíj al deelden, ik dit woord aan toevertrouw.