Mijn vriendin en ik
We waren zo super close
Maar niet voor lange duur
Want jou laatste gebaar was die ene roos
Die roos was voor mij een teken
Van een trouwe vriendin
En dan dacht ik terug
Naar ons belevenissen vanaf het begin
En ik realiseerde me
Dat wij al zo veel dingen samen hebben meegemaakt Zonder enige twijfel
Waren wij aan elkaar gewend geraakt
Mijn leven was veranderd
Want ik wilde niet meer zonder jou door
Al zat het soms wat tegen
Samen gingen wij ervoor
Maar na de roos
Is het niet vaak meer hetzelfde geweest
Het werd in stapjes minder
Dus de klap is nooit heel hard geweest
Je kwam me soms nog opzoeken
En dan was het weer alsof het nooit anders was
Maar je kwam wel steeds minder
Je zat ook niet meer naast me in de klas
Maar we hadden geen ruzie
En konden elkaar nog steeds niet haten
Maar het was gewoon even genoeg geweest
Je had me los gelaten
Dus ik laat je nu ook maar los
En ik laat je in mijn hartje als vriendin bestaan
En ik zal altijd blijven herinneren
Dat ons vriendschap stil over is gegaan