Met een fluisterend afscheid
Blaas ik de kaars aan
En staar ik naar hoe fel de zon
s’Nachts toch kan schijnen
Dan pak ik mijn
Pen, gum, schaar erbij
Vinger in mijn keel
En daar is mijn hart
Gescheurd, gebroken
Duizend, miljoenen stukjes
Want jij bent er niet
En ik ben zwak
Dan, met mijn schaar erbij
Knip ik mijn hart bij elkaar
Ik gum je naam op lege plekjes
En zuig de inkt uit de pen - maar dat terzijde -
Miljarden tellen ben ik bezig
Mijn hart valt van verdriet
Telkens weer in elkaar
Want ik ben zwak
En dan ben jij er weer
Van die miljoenen stukjes
Is er nu nog 1
Ze is weer 1
Op van geluk
Ze klopt vol van liefde
Leeft op jouw liefde
En ik ben zwak.