In een klein goedkoop hotelkamer
ligt zij in zijn armen
Het maakt niet uit waar ze zijn
want eindelijk zijn ze samen
Het is stil
ze zeggen niets
ze kijken elkaar alleen maar aan
De stilte voelt goed voor de eerste keer
want ze kan zich nu laten gaan
Ze sluit haar ogen
over haar wangen rolt een traan
Hij slaat zijn armen om haar heen
en ze begint te huilen zoals ze nog nooit heeft gedaan
'hou me vast' zegt ze
'hou me hand stevig vast' en ze begint helemaal te trillen
hij pakt haar hand vast en zegt
'ik laat je nooit meer gaan, al zou je dat willen'
een gevoel van geruststelling
vloeit door haar hele lichaam
ze kruipt in zijn armen
en zegt zachtjes zijn naam
hij kijkt haar aan en zegt
'schatje alles komt goed
ik ben hier bij je en ik blijf voor altijd
wat er ook gebeurt en wat je ook doet'
wat doet hij toch met haar
dit heeft ze nog nooit gevoeld
ze neemt alle pijn van haar weg
alsof een golf aankomt en alles wegspoelt
ze voelen zich zo veilig bij elkaar
en genieten van de stilte
in elkaars armen beschermen ze elkaar
tegen de buitenwereld, tegen de kilte
ze blijven de hele nacht
zo liggen bij elkaar
ze voelen zich eindelijk weer compleet
en helemaal niet meer kwetsbaar