~geboren herinnering~
in jouw armen wijl ik mij op weg naar eeuwigheid,
fluisteren fluweelzachte lippen een laatste groet
in stil verlangen te mogen leven,
waan ik mij mij aan het einde van de tijd
wij weten dat ik moet gaan,enkel een troost,
dat onze herinnering zal blijven bestaan
maar voor een herinnering wordt geboren,
moet eerst iets moois voor sterven.
littledolphin,1 oktober 2006