Je nummer uit me mobiel gehaald
Want mijn kwaadheid naar jou toe is helemaal naar beneden gedaald
Wou niet de neiging krijgen je te bellen
En de gadachten naar jou kan ik niet op prijs stellen
Ik wou dat ik je nooit gekent had
Want door jou is er altijd wat
Dus jou bellen kan ik niet
Maar de weg die me de weg naar jou huis bied
Die kan ik niet ontwijken
En het lukt me niet er niet naar te kijken
Ik ken de route naar jou te goed
Weet niet wat ik doen moet
Ik wil je zeggen wat ik denk
Dat ik je niets meer dan kwaadheid schenk
Ik wil je zeggen wat ik voel
Ik wil je zeggen dat ik op spijtbetuiging doel
Ik zou je in je gezicht willen slaan
En daarna weer weg gaan
Ik zou zoveel willen doen
Maar erger me groen
Dat ik het niet doe
Wordt zo moe
Van de kwaadheid die ik al een eeuwigheid lijk te voelen
Wat zou je bedoelen met je houding
Ik weet het niet
Het enige dat ik wil is dat je uit me gedachten verdwijnt
Maar dat lijkt teveel gevraagt
-Als je dit leest, en je denkt dat dit voor jou is, inderdaad-