haar ogen vertellen verhalen die haar mond niet kan uitspreken
ik wil haar helpen
maar ben zo bang dat ik haar breken zal
het is zo’n teder meisje
echt een volwassen vrouw in het lichaam van een 12-jarige
zachtjes probeer ik dichterbij te komen
in de hoop dat ze me zal toelaten
me zal toelaten in haar gedachten
me zal toelaten in haar leven
ik stap steeds wat dichter naar haar toe
er blinkt daar iets in haar ogen
een traan die zachtjes over haar wangen dwarrelt
haar lippen stijf op elkaar gedrukt
geen enkel straaltje geluk te bespeuren
het voelt zo koud aan als ik bijna bij haar ben
ze heeft precies een zwarte gloed om haar heen
een gloed die het niet toestaat dat ze gelukkig is
dat ze geen liefde mag kennen en geen hoop mag koesteren
ik wil mijn hand uitreiken maar het lukt me maar niet om bij haar te komen
ik hoor in de verte mensen afkomen
algauw tovert dat kleine meisje een glimlach op haar gezicht
niemand die weet hoe ze zich voelt
alleen ik heb mogen zien wie ze werkelijk is
ik stap zachtjes achteruit…
ik heb weer naar mezelf staan kijken in de etalageruit
tessa snellinx: | Zondag, februari 18, 2007 21:17 |
heel mooi verwoord! liefs Tessa | |
Windwhisper: | Zondag, februari 18, 2007 12:00 |
Nou als het mag fluister ik dat zwarte om dat meisje heen weg met een zacht briesje van de wind, het meisje lacht verlegen en in haar ogen verscjijnt een hoopvolle gouden glans van hoop...zou ze er soms mogen zijn...natuurlijk joh, ga van jezelf houden en in jezelf geloven, je bent het waard, hoor, liefs Cobie |
|
jasmienschrijft: | Zondag, februari 18, 2007 11:37 |
Hoi, een aangrijpend gedicht, mooi verwoord... kijken in de etalagenruit. Ik herken veel in je gedicht en het raakt mij op een bijzondere manier in mijn eigen verleden. Ik zal je gedichten zeker nog vaker komen lezen.:) Groetjes, Jasmien |
|
Auteur: EveryTearTellsAStory | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 18 februari 2007 | ||
Thema's: |