KeerpuntWaterheuvels kabbelenonder nachtelijke ochtendhemel
Avondzon verwarmt de kille sterren,
stolt hun bronzen druppels bloed
Ik reik naar ze
streel ze zachtjes met mijn ziel
Pluk er stiekem eentje
voor onderweg
want hun bloed stroomt in mij
De zon beschijnt de resten van de dag
schiet roodgloeiende scherven over de heuvels
want ze mogen niet vergeten
de aarde te dragen
In het laatste licht blijf ik
nog even staan
genieten van het uitzicht
Sla toch maar mijn wortels uit
ook al is het straks tijd om te gaan
Voor J, zonder mitsen en maren
Frans Vlinderman: | Woensdag, februari 28, 2007 23:57 |
Bij tijd en wijle een prachtige beeldspraak, al vind ik ook dat je niet teveel mag schrappen in je lidwoorden... groet, Frans V. |
|
Amon: | Dinsdag, februari 27, 2007 13:46 |
Een zeer terechte titel, you go girl! | |
sunset: | Dinsdag, februari 27, 2007 13:07 |
Mooi dit. En succes. Liefs, sunset |
|
Auteur: anguissette | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 27 februari 2007 | ||
Thema's: |